کاروان ها در سکوت و دزدها در قال و قیل
سال ها این دشت نشنیده ست آوای رحیل
امروز بعد از تقریبن ۳ ماه دوباره به تهران اومدم. این بار برای دوره آموزشی تحت عنوان "usern research week"که قراره هفته آینده
بد بختیمان از آنجا شروع شد که دو ساحتى بودن خلقتمان را بى شرمانه به سخره گرفتیم
هر چه از جلوى آن دو نرگس گران بها رد شد را کردیم صنما ، نگارا و امثالهم ! بى شرمانه هر لحظه
ظهر مرداد است و این گرما و دم این روزها
یاد دنیای تو می اندازدم این روزها
مثل گنجشکی که طوفان لانه اش را برده است
خاطرم از مرگ تلخ جوجه ها آزرده است